انواع باطری چیست؟

انواع باطری چیست؟

با توجه به انواع مختلف باطرى (باترى) ها، آگاهى از کارایى هر کدام از اهمیت خاصى برخوردار است. در پایان این مقاله شما به راحتى مى توانید با توجه به نیاز وسایل الکترونیک خود باطرى مناسب را براى آن انتخاب کنید. باطرى هاى با مصارف خانگى داراى انواع مختلفى مى باشند:

باطریهاى معمولى - Carbon Zinc (General Purpose) and Zinc Chloride (Heavy Duty)
آلکالاین - Alkaline
نیکل متال هیدراید - Nickel-Metal Hydride (NiMH)
نیکل کدمیوم - Nickel-Cadmium (NiCad)
لیتیوم - Lithium

باطریهاى معمولى - Carbon Zinc (General Purpose) and Zinc Chloride (Heavy Duty)

به احتمال قوى شما قبلا با این نوع باطرى برخورد کرده اید، این باطرى ها داراى قیمت بسیار ارزانترى نسبت به سایر انواع هستند و تنها براى وسایل کم مصرف از قبیل ساعت و دستگاههاى کنترل از راه دور کاربردى مفید دارند. از این باطرى ها نمى توان براى وسایل پر مصرف مانند دوربین هاى دیجیتال استفاده کرد.

آلکالاین - Alkaline

اگر مایل نیستید باطرى هاى شما قابلیت شارژ شدن داشته باشند این نوع باطرى ها بهترین انتخاب هستند. این باطرى ها در دهه 1970 میلادى با گرفتن جاى باطریهاى معمولی، مرسوم شدند، این باطرى ها داراى قدرت زیادى هستند و قیمت زیاد بالایى هم ندارند.

باطرى هاى آلکالاین معمولى براى دستگاههاى الکترونیک خاص (مانند دوربین هاى دیجیتال) که مقدار زیادى انرژى را بطور سریع مصرف مى کنند کاملا مناسب نیستند اما به تازگى بعضى از کارخانه هاى معروف تهیه کننده باطری، باطرى هاى آلکلاین پیشرفته ترى به بازار عرضه کرده اند که به راحتى در وسایل الکترونیکى خاص کار مى کند براى مثال مى توان به محصول Duracell Ultra ،Energizer Advanced Formula و Kodak Photolife اشاره کرد.

با این وجود، در بین محصولات آلکالاین (نوع ساده با نوع ساده و نوع پیشرفته آن با نوع پیشرفته آن) عرضه شده از شرکت هاى مختلف اختلاف زیادى مشاهده نمى شود، اختلاف 9 تا 15 درصدى حاصل نتایج آزمایش هاى صورت گرفته بر روى انواع باطرى از شرکت هاى بسیار معروف و یا اصلا شناخته نشده نشانگر همین موضوع است.

در باطرى هاى آلکالاین قدیمى از جیوه که یک ماده سمى است استفاده میشد اما با منع استفاده از جیوه در ساخت آن در سال 1996، اکنون باطرى هاى آلکالاین هیچ ماده سمى مضر براى محیط زیست ندارند و مى توان آنها را دور ریخت، البته بجز باطرى هاى دکمه اى که در ساعت ها و ماشین حساب ها کاربرد دارند و در ساخت آن ها هنوز از مواد سمى استفاده مى شود.

این نوع از باطرى ها شارژ خود را با گذشت زمان بصورت منظمى از دست مى دهند و از این جهت بهتر از باطرى هاى NiMH یا NiCad هستند که بسیار سریعتر و ناگهانى تخلیه مى شوند.

باطرى هاى آلکالاین ممکن است اگر براى مدت طولانى مورد استفاده قرار نگیرند و یا خیلى کم از آن ها استفاده کنید (براى مثال دستگاه کنترل از راه دور تلویزیون) نشت کنند، به همین منظور اگر دستگاه مورد استفاده گران قیمت است مى توانید از باطرى هاى معمولى که نشت کمترى مى کنند بجاى آلکالاین استفاده کنید هر چند که باطرى هاى معمولى قدرت چندانى ندارند.

باطریهاى آلکالاین معمولى (باطریهاى آلکالاین پیشرفته غیرقابل شارژ، قابلیت شارژ مجدد ندارند) را مى توان تا 10 بار شارژ نمود (در مقایسه با باطرى هاى قابل شارژ که حداقل صدها بار شارژ مى شوند) در ضمن هر چه مدت طولانى ترى از عمر باطرى بگذرد (بعلت خشک شدن باطری) شانس شارژ شدن آن پایین تر مى آید. در کل شارژ یک باطرى آلکالاین معمولى اصلا منطقى نیست.

باطرى هاى آلکالاین با قابلیت شارژ مجدد هم وجود دارد، باطرى هاى آلکالاین قابل شارژ نسبت به باطرى هاى قابل شارژ NiMH به تعداد بسیار کمترى قابلیت شارژ شدن دارند و با هر بار شارژ آنها ظرفیتشان بطور چشمگیرى کاهش مى یابد. براى مثال بعد از هشت بار شارژ باطرى آلکالاین قابل شارژ ظرفیت آن نصف یک باطرى نو از این جنس مى شود و همچنین باید یک شارژر خاص براى این نوع باطرى ها خرید که به دیگر انواع باطرى ها نمى خورد.

با توجه به نقاط ضعف بالا شما تنها در شرایط زیر باطرى آلکالاین قابل شارژ را انتخاب کنید:

1. دستگاه شما به ولتاژ بیشترى احتیاج دارد ( ولتاژ این نوع باطرى کمى بیشتر از NiMH است)
2. شما از باطرى خود بطور مرتب استفاده نمى کنید مانند استفاده در چراغ قوه. (زیرا باطرى هاى NiMH شارژ خود را سریعتر از این نوع باطرى از دست مى دهند)

بعلت عدم کاربرد باطرى هاى آلکالاین قابل شارژ، هم اکنون تعداد زیادى از این باطرى ها ساخته نمى شود.

نیکل متال هیدراید - Nickel-Metal Hydride (NiMH)

NiMH ها در حال گرفتن جاى باطرى هاى NiCad هستند زیرا هم داراى طرفیت بیشترى هستند و هم در ساخت آنها از مواد مضر طبیعت استفاده نمى شود.

اگر شما مى خواهید باطرى هاى خود را شارژ کنید این باطرى بهترین انتخاب ممکن است.

این باطرى ها داراى طرفیت هاى مختلفى هستند که با mAh نمایش داده مى شوند، براى مثال یک باطرى 2700mAh داراى ظرفیت بیشترى نسبت به یک باطرى با ظرفیت 2100mAh است، هر چند که دستگاه شارژ شما نیز باید قابلیت شارژ کامل این نوع باطرى ها را داشته باشد.

یکى از نقاط ضعف باطرى هاى NiMH و NiCad نسبت به آلکالاین در این است که ولتاژ خروجى آنها بجاى 1.5 ولت، 1.2 ولت است، به همین علت ممکن است بعضى از دستگاهها مانند اسباب بازى ها با این نوع باطرى ها کار نکنند اما بیشتر آنها هم مشکلى در این زمینه نخواهند داشت که بسته به خود دستگاه است، کافیست باطرى را براى دستگاه مورد نظر خود امتحان کنید.

نقطه ضعف دیگرى که مى توان نام برد این است که باطرى هاى NiMH و NiCad شارژ خود را بعد از مدتى بطور سریع و ناگهانى از دست مى دهند(بطور متوسط 20 تا 30 درصد ظرفیت خود در ماه)، به همین علت وسایلى که داراى نمایشگر میزان شارژ باطرى است براى این نوع باطرى ها نمى توانند میزان شارژ باقیمانده را به درستى تخمین بزنند.

این باطرى ها قابلیت این را دارند که صدها بار شارژ شوند اما نکته مهمى که در مورد شارژ باطرى هاى NiMH وجود دارد این است که براى مدت طولانى باطرى را بدون استفاده و شارژ قرار ندهید زیرا که اگر باطرى بطور کامل خشک شود، خراب خواهد شد.

نیکل کدمیوم - Nickel-Cadmium (NiCad)

این باطرى ها منسوخ شده اند و جاى آن ها را NiMH گرفته است زیرا هم داراى ظرفیت بالاترى هستند و هم براى محیط زیست مشکلى ایجاد نمى کنند.

از نقاط ضعف مشترک با باطرى هاى NiMH مى توان به ولتاژ پایین تر از آلکالاین ها و از دست دادن ناگهانى ولتاژ به مرور زمان اشاره کرد.

باطرى هاى NiCad تنها یک مزیت جزئى بر باطرى هاى NiMH دارند. اگر این باطرى ها به مدت طولانى هم مورد استفاده قرار نگیرند باز یک شارژر خوب مى تواند آن ها را شارژ کند اما در مورد NiMH ها این امر صادق نیست.

شاید شما مطالبى در این مورد شنیده اید که مى گویند بگذارید باطرى هاى NiCad شما کاملا خالى شوند و بعد آنها را شارژ کنید، منظور دقیق از کاملا خالى این نیست که باطرى هاى شما تمام شارژ خود را از دست بدهند بلکه یعنى وقتى باطرى شما ضعیف و شارژ آن به چیزى حدود 10% رسید آنرا شارژ کنید در غیراینصورت عمر باطرى کاهش مى یابد.

بهتر است بجاى استفاده از این نوع باطرى از باطرى هاى NiMH استفاده نمایید.

لیتیوم - Lithium

باطرى هاى لیتیوم داراى قدرت زیادى هستند و مدلهاى غیر شارژى آن تا 10 سال بدون هیچ مشکلى ظرفیت خود را حفظ مى کنند.

عیب این باطرى ها در قیمت گران آنها است، باطرى هاى لیتیوم غیر قابل شارژ نسبت به باطرى هاى غیر قابل شارژ آلکالاین قیمتى حدود 4 برابر دارند.

از نوع شارژى این باطرى ها با شمایل خاصى در موبایلها و دوربین هاى فیلمبردارى استفاده میکنند.

این باطرى ها کمتر به فرم قلمى AA یا نیم قلمى AAA (که قابلیت استفاده از آنها را در دستگاههاى مختلف امکانپذیر سازد) ساخته مى شوند.



در پایان، خصوصیات هر نوع از باطرى ها را در جدول زیر مشاهده مى نمایید:

قسمت	آلکالاین غیر قابل شارژ	آلکالاین قابل شارژ	NiMH	NiCad	لیتیوم	معمولی
ولتاژ	1.5	1.5	1.2	1.2	1.75	1.5
ظرفیت	بالا	در ابتدا بالا، اما با هر بار شارژ کمتر می شود	بالا	کم	بالا	کم
ظرفیت به mAh برای سایز قلمی	2400	2000 در ابتدا	1300-2900 بسته به مدل	600-1000	2100	500-1000
کارایی برای دستگاههای خاص مانند دوربین های دیجیتال	نوع ساده باطری: ضعیف نوع پیشرفته باطری: خوب	ضعیف	خوب	خوب	خوب	ضعیف
قابلیت شارژ مجدد	خیر	تا حدودی	بله	بله	بسته به مدل	خیر
تعداد شارژ مجاز	کمتر از 10 بار	50-500	صدها بار	صدها بار	صدها بار	کمتر از 10 بار
مشکل زیست محیطی	خیر	خیر	خیر	بله	بله	خیر
نرخ تخلیه شارژ	آرام	آرام	سریع	سریع	ساده ها: خیلی آرام قابل شارژی ها: سریع	آرام
توضیحات	قیمت خوب وظرفیت بالا	بهتر است NiMH انتخاب شود	اگر می توانید باطری را به همراه شارژر آن تهیه نمایید، ارزش آنرا خواهد داشت	بهتر است NiMH انتخاب شود	مناسب برای بعضی از دستگاه ها	ارزان ولی بسیار ضعیف

راهنمایی از کینکت!

راهنمایی از کینکت!

وقتی مایکروسافت، ایکس باکس Slim و کینکت را با آب و تاب فراوان و تشریفات بسیار معرفی کرد، تقریبا همه روی متفاوت بودن و دوران ساز بودن این وسیله اتفاق نظر داشتند. در این که این گجت باعث تحول در گیم پلی بازی ها خواهد شد، هیچ شکی وجود ندارد. اما به هر حال هر گجت و وسیله ای باید به معرض آزمایش گذاشته شود تا بتوان به کاربری صحیح آن، اطمینان کرد. ما هم مدتی است که مشغول بررسی و تست محصول جدید مایکروسافت بوده ایم. در مطالب قبلی از امکانات و مزایای کینکت گفته ایم و حالا در اینجا قصد داریم به برخی مشکلات اش بپردازیم و کاربرد بهتری را هم برای آن بیابیم.

فروش کینکت در سطح بسیار بالایی قرار داشته است و همچنین میزان رشد بازی هایش، قابل توجه است. اما گاهی در کاربری آن به مشکلاتی بر می خوریم که خیلی وقت ها اصلا به ذهن مان هم نمی رسید. این ها همان مواردی هستند که مایکروسافت در فلسفه وجودی کینکت، جایی برایشان باز نکرده است.

 

- ناوبری و رابط کاربری

اتصال کینکت به ایکس باکس کار راحتی است. البته به شرطی که در آپدیت داشبورد ایکس باکس خود، دچار مشکل نشوید. وقتی دستتان را تکان می دهید و وارد هاب مخصوص کینکت می شوید، بلافاصله متوجه اشکال در اینترفیس و ناوبری آن خواهید شد. کینکت دو راه متفاوت را در اختیار شما قرار می دهد: 1 – استفاده از دست های خود 2- استفاده از فرمان های صوتی.

 

گزینه اول، کاملا شما را خسته می کند. شاید بتوان گفت:که این بزرگترین مشکلی است که در کینکت وجود دارد. فقط برای مواردی خوش کاربرد است که بخواهید حداکثر دو یا سه کلیک کنید و پس از آن وارد بازی شوید. اما همین مشکل، وقتی در گیم پلی بازی ها هم ظاهر می شود، تبدیل به یک فاجعه برای شما خواهد شد. به ویژه وقتی که گیم ها در تشخیص دستان شما دچار مشکل شده و نمایشگر، به هرجایی که دلش می خواهد می رود. متاسفانه در ژست دستی کینکت، کلیک در نظر گرفته نشده است. وقتی کرسر را روی دکمه ای نگه دارید، چند ثانیه صبر می کند و بعد انتخاب می شود. همین مساله هم باعث عملکرد کند است و هم گاهی چیزی را انتخاب می کند که اصلا قصد انتخابش را نداشتید و حسابی شما را به دردسر می اندازد.

راه دیگر شما این است که از فرمان های صوتی استفاده کنید. در این حالت، تا وقتی نام ایکس باکس را بر زبان جاری نکنید، کینکت با خونسردی تمام، شما را دیوار فرض می کند! اما به محض جاری شدن این صیغه روی زبانتان، دیگر به راحتی کارتان را راه می اندازد. مشکل این بخش هم، همین است که فرمان های صوتی را نمی توانید همه جا استفاده کنید و در استفاده از آن ها با محدودیت رو به رو هستید.

 

راه بهبود: دقیقا فلسفه ی نادرست رابط کاربری است که شما را آزار می دهد. نه مشکلات فنی. اما Ubi Soft تجارب خوبی را در تولید رابط های کاربری خوب و آسان، کسب کرده است. به عنوان مثال، بازی Your Shape: Fitness Evolved به خوبی نشان می دهد که یک اینترفیس خوب برای کینکت، باید چگونه باشد. به طور کلی ناوبری و رابط کاربری، از مواردی است که باید به طور جدی در آپدیت ها و بازی های بعدی، تغییر کند.

- طیف ورزشی بازی ها:

این ایراد را نمی توان به طور مستقیم از کینکت دانست، یا حتی ایراد دانست! چرا که کینکت واقعا شما را وادار به ورزش می کند و این یکی از محاسن اش است. اما مشکل موجود، این است که تمام افراد بازی های ورزشی را دوست ندارند. در عین حال می توان همان تحرک و نشاط را در قالب سایر سبک ها هم به وجود آورد. بودن شک، تصور بازی کردن عناوین بزرگ و مطرح؛ با گرافیک و داستان های جذاب آن هم با بدن خود، بسیار لذت بخش تر از چند بازی محدود ورزشی شبیه به هم است.

 

در این مورد هم دو سد بزرگ سر راه است. یکی این که واقعا نمی دانیم اکوسیستم نرم افزاری ای که مایکروسافت برای کینکت درست کرده، تا چه اندازه قدرتمند است و با عادات قدیمی توسعه دهندگان بازی سازگار می باشد؟ دوما: آیا توانایی سخت افزاری لازم برای این کار وجود دارد یا خیر؟ درباره مورد دوم، باید خوشبین بود. چرا که تا اکنون هم بازی های مبتنی بر کینکت، گرافیکی در حد سایر بازی ها را عرضه کرده اند و شاهد هیچ افتی نبوده ایم.

 

بدون شک، انتشار بازی های بزرگ از این نوع، می تواند کاملا مسیر را در این دستگاه عوض کند. مانند بازی Halo که توانست قدرت کنسول ایکس باکس را ثابت کند.

 

- کینکت کمی منزوی است

متاسفانه این تراژدی تلخی است که برای رفع آن باید منتظر کینکت بعدی باشید! در بیشتر بازی هایی که تا کنون عرضه شده اند؛ نیاز به بازی دو نفره از نان شب هم واجب تر است. در غیر این صورت بسیار خسته کننده می شود. مساله این جاست که وقتی هم می خواهید دونفره بازی کنید، کینکت آنقدر شما را عقب و جلو می کند که در نهایت به همان بازی تک نفره رضایت دهید. زاویه لنز سنسور، در کینکت باز است، اما باید باز تر می بود! یکی دیگر از اشکالات، دوربین کیفیت پایین VGA است که البته با وجود قیمت 150 دلاری نمی توان از آن شکایت کرد. اما چون در ایران باید 250 هزار تومان بابت آن بپردازید، حق دارید که خیلی بیشتر ناراحت باشید( همانطور که از ویندوز ۱۰۰۰ تومانی شکایت دارید! ) در هر صورت، این هم یکی از مشکلاتی است که شما را ناراحت می کند.

 

- تاخیر در تشخیص:  
کینکت حرکات شما را حدود دو دهم ثانیه دیرتر تشخیص می دهد. شاید این رقم را اصلا به حساب نیاورید. اما گاهی واقعا اذیتتان می کند. در حرکات با سرعت آرام و متوسط، مشکلی احساس نخواهید کرد. اما وقتی همان بازی های محدود ورزشی هم نیاز به عکس العمل بسیار سریع شما دارند، این مشکل بیش از حد آزارتان خواهد داد و در نهایت به این نتیجه خواهید رسید که بهتر است بی خیال بازی کردن شوید.

 

- پایان سخن:  
کنسول Xbox توانست با مزایایی که دارد، از جمله سادگی در کار، گرافیک بالا و ... توجه زیادی را به خود جذب کند. کینکت هم پتانسیل بسیار زیادی برای رشد دارد. اما چون این گونه وسایل فقط به بازی های جدید و خوب متکی هستند، اگر نتوانند بازی های قوی و جذابی را به کاربران خود ارائه دهند؛ در حرکت رو به جلو با مشکل مواجه می شوند.

 

کینکت تا یک ماه پیش توانست به رقم فوق العاده فروش 8 میلیون عدد برسد. باید امیدوار باشیم که عناوین جذاب تری برای آن به بازار بیاید. البته بسیاری از مشکلات هم از جمله رابط کاربری و... می تواند با آپدیت نرم افزاری برطرف گردد. تا آن موقع، بازی کردن با کینکت شما را محدود به طیف محدودی از بازی های ورزشی می کند و چشم امیدمان باید به عناوینی همچون Childs of Eden , Forza motor sport و ... باشد. در کل می توان کینکت را وسیله ای دانست، که ارزشش به آینده اش بستگی دارد؛ عمرش تمام نشده و آزمونش به پایان نرسیده است.